De Caribische stekelkreeft is een van die voedingsmiddelen waarvan ik me afvraag: “Wie heeft er ooit aan gedacht dat te eten?” Wie was de moedige ziel die de sprong waagde toen hij werd geconfronteerd met de stekels, antennes en vlekken van dit wezen van de diepte? Het moet inderdaad een dappere culinaire avonturier zijn geweest, van dezelfde soort als diegenen die ontdekten dat blauwe kaas zo heerlijk kon smaken, of dat truffels, escargot en meringue de moeite waard waren om te eten… Maar gelukkig maar, want dit is een van de heerlijkste gerechten op de eilanden.

Klauwloos

Ook bekend als de rotskreeft, heeft de Caribische stekelkreeft niet dezelfde grote scharen als de Atlantische kreeft die veel bezoekers zullen kennen. Deze warmwaterschaaldieren zijn veel spectaculairder om te zien en zijn in feite meer verwant aan rivierkreeften. Ze kunnen levendig gekleurd zijn, met vlekken en strepen die variëren van lichtgeel tot donker roest. Hun schelp en lange, scharnierende antennes zijn bedekt met scherpe stekels en ze hebben vijf paar looppoten. Als u ze tijdens een duik wilt zien, moet u een nachtelijke excursie regelen – Caribische doornkreeften zijn strikt nachtdieren.

Zodra de zon ondergaat, komen ze echter uit hun holen en gaan ze op zoek naar slakken, zee-egels, krabben en mosselen, of wat ze maar kunnen vinden. Deze kreeften zijn ook zeer sociaal, delen vaak hun holenruimte met andere kreeften en waarschuwen hen voor gevaar. Maar als het weer koud begint te worden, stellen deze dieren zich op en marcheren ze in één rij om te schuilen in minder verstoord water. Ze rusten overdag in grote spleten en hervatten dan hun lange tocht net voor zonsondergang. Deze migratie kan tot 20 mijl duren van hun vertrekpunt en tot diepten van 30 tot 100 voet. Stelt u zich honderden Caribische doornkreeften voor die rustig naar dieper water trekken, klaar om te paren en een hele nieuwe generatie kleine doornkreeften op weg te helpen.

Deze voorspelbare massale migratie maakt hen echter tot een gemakkelijke prooi, en er bestaat een gevaar voor overbevissing door zowel commerciële als sportvissers. Het hele levensproces van de Caraïbische gestekelde kreeft is kwetsbaar, vanaf de larve tot aan de volwassenheid, en slechts ongeveer 1% van de eitjes die op een bepaald moment worden geproduceerd, haalt ook daadwerkelijk de volwassen leeftijd. Als volwassen kreeft moet de schaal drie centimeter lang zijn om legaal te mogen worden gevangen, en dat duurt meestal minstens twee jaar van begin tot eind. Zorg er dus voor dat u ze eet tijdens het legale vangstseizoen, van half februari tot half juli.

Van de zee naar de tafel

Maar is een kreeft echt een kreeft als hij geen scharen heeft? Eigenlijk wordt de Caribische doornkreeft vaak langouste genoemd, dus misschien is het in de culinaire wereld niet echt een kreeft. Maar wees niet teleurgesteld, want deze dieren compenseren hun gebrek aan scharen met bijzonder smakelijk en uitgesproken zoet staartvlees.

In dit deel van de wereld zijn de mogelijkheden voor zo’n delicatesse bijna eindeloos. Dus stel je mijn vreugde voor toen slecht weer mij enkele jaren geleden deed stranden op een afgelegen Caribisch eiland. Na een paar dagen kwam onze gastvrouw aan tafel en zei, heel verontschuldigend, dat er geen kip en geen rundvlees meer was. Het enige wat we helaas zouden kunnen eten tot het weer zou opklaren was kreeft, die vlak voor de kust was gevangen. Ik was in de hemel! Kreeft in boter voor de lunch, kreeft met pasta bij het diner, kreeft in tomatensaus de volgende dag… Natuurlijk kon ik mijn geluk niet op dat ik steeds weer zo’n luxe gerecht voorgeschoteld kreeg. Die regenachtige dagen waren zonder twijfel een van de hoogtepunten van mijn culinaire ervaring.

Hier zijn enkele trucs voor het bereiden van kreeft die in het Caribisch gebied van generatie op generatie worden doorgegeven. Meestal wordt de hele kreeft in kokend water gedompeld en nauwelijks opengespleten gepresenteerd. Dit is zodat de eters er malse hapjes uit kunnen plukken en ze in citroenboter of een pittige saus kunnen dopen. Tevens kan het gekookte staartvlees worden verwijderd en in stukken worden gesneden voor een eenvoudige salade. Een lichte aardappelsalade met minimale kruiden en zelfgemaakte mayonaise bijvoorbeeld. Het staartvlees kan ook worden gestoofd in een saus en voorzichtig terug in de staartschelp worden geplaatst voor de presentatie. Vaak wordt de staart rauw van de rest van het lichaam gescheiden en op zichzelf geserveerd. Ofwel, in de lengte gespleten en vervolgens op smaak gebracht met een citrusmarinade van limoensap, olie en sjalotten, en vervolgens boven een open vuur gekookt. Ook wel gebakken met een lichte broodkruimelsaus genoemd.

Hoe je het ook bereidt, je bent verzekerd van een maaltijd met een hoog gehalte aan omega-3 vetzuren en vitamine B12, en het beste van alles is dat het erg lekker is.

Mister Greg’s Kreeft Fritter

Ingrediënten

1 pond vers gekookte kreeft

vlees

3 eieren

sap van ½ citroen

zout en peper

plantaardige olie

Voor 2 personen als voorgerecht

Snijd het kreeftenvlees in stukjes van een centimeter en zet ze apart. Klop in een ondiepe kom de eieren los met het citroensap en zout en peper naar smaak. Giet enkele eetlepels olie in een 12-inch koekenpan met dikke bodem – het moet de bodem van de pan bedekken. Verhit op middelhoog vuur tot het net rookt. Doop elk stuk kreeft snel in het eimengsel en leg het in de pan, waarbij u ervoor zorgt dat de stukken elkaar niet raken. Draai elk stuk met een tang om zodra de onderkant goudbruin is, ongeveer een minuut. Leg de stukken kreeft op een papieren handdoek en herhaal tot ze allemaal gaar zijn. Serveer direct op een slablad met partjes citroen.

Eet smakelijk!

Artikel geschreven door Susan Campbell